اثر بخشی اجراي برنامه خودمراقبتی بر تحرك و فعالیت بدنی افراد مبتلا به دیابت نوع دو
اثر بخشی اجراي برنامه خودمراقبتی بر تحرك و فعالیت بدنی افراد مبتلا به دیابت نوع دو
عوارض طولانی مدت دیابت دلیل اهمیت توجه به این بیماري است. با توجه به هزینه هاي اقتصادي و اجتماعی دیابت نوع 2، انجام اقدامات لازم براي کاهش خطرات و کنترل بیماري در افراد مبتلا ضروري می باشد. یکی از مهم ترین اقدامات در کنترل عوامل خطر زاي مرتبط با بیماري دیابت داشتن تحرك و فعالیت بدنی می باشد. تحرك و فعالیت بدنی منظم، صرف نظر از تاثیر بر کنترل قند خون اثرات سودمند بسیاري از جمله بهبود وضعیت قلبی-عروقی، متابولیک، و سلامت روانی براي بیمار مبتلا به دیابت به همراه خواهد داشت. تحرك و فعالیت بدنی منظم در پیشگیري از ابتلا به دیابت نوع دو و تغیرات متابولیکی مرتبط با آن نقش مهمی را ایفا می کند. خودمراقبتی مجموعه فعالیت های است که توسط افراد براي خود یا دیگران در جهت حفظ سلامتی، بهبود کیفیت زندگی و احساس خوب بودن انجام می گیرد. آموزش خودمراقبتی در دیابت، تلاش براي آموزش افراد در جهت کنترل بیماري است که شامل تبعیت از درمان ها و پیشگیري از بروز عوارض می باشد. تمرکز آموزش هاي خودمراقبتی برمشارکت و مسئولیت پذیري افراد مبتلا در مدیریت بیماري است. با توجه به اهمیت ارتقاء رفتارهاي خودمراقبتی بویژه تحرك و فعالیت بدنی در بیماران دیابتی در جهت کنترل بیماري، لزوم طراحی، اجرا و بکارگیري شیوه ها و مداخلات آموزشی موثرتر توسط تیم بهداشتی درمانی بویژه پرستاران ضروري به نظر می رسد. هم چنین بی تحرکی نقش مهمی در شیوع و گسترش انواع بیماري هاي مزمن منجمله دیابت دارد. انجام صحیح رفتارهاي خودمراقبتی که تحرك و فعالیت بدنی مناسب را نیز شامل گردد نقش مهمی در پیشگیري و کنترل عوارض دیابت در افراد مبتلا دارد.
منبع: اثر بخشی اجراي برنامه خودمراقبتی بر تحرك و فعالیت بدنی افراد مبتلا به دیابت نوع دو: نرگس ارسلانی و همکاران: فصلنامه علمی پژوهشی پرستاري دیابت زابل: سال 10 ، شماره 2، بهار 1401
