اثر تمرینات ورزشی مختلف بر حساسیت به انسولین
براساس نتایج مطالعات، فعالیت ورزشی منظم تأثیر زیادی بر سلامت و کیفیت زندگی دارد و باعث درمان بیماری های مزمن می شود؛ از جمله بیماری دیابت نوع 2 که بهبود حساسیت به انسولین موجب درمان یا پیشگیری از آن می شود؛ به طوریکه به میزان 58 درصد از مبتلا شدن افراد پیش دیابتی به دیابت نوع 2 جلوگیری می کند. احتمالا کاهش وزن و کاهش چربی بدن نیز باعث افزایش حساسیت به انسولین می شود.
در رابطه با شدت تمرینات ورزشی و تأثیرات آن بر حساسیت به انسولین نتایج مطالعات نشان داده اند که تمرینات ورزشی با شدت بالا تأثیر بیشتری بر حساسیت به انسولین و بهبودی دیابت نوع 2دارند . از مزایای استفاده از تمرینات با شدت بالا می توان به افزایش گلوکز در جریان خون، مصرف بیشتر گلیکوژن عضلانی افزایش هزینه های انرژی که موجب کاهش وزن می شود، اشاره کرد.
بررسی تغییرات حساسیت به انسولین از موضوعاتی است که دارای اهمیت فراوان است؛ زیرا حساسیت به انسولین باعث پیشگیری از به وجودآمدن دیابت نوع ، بهبود پیش دیابت و دیابت نوع 2 می شود. از عوامل اثرگذار بر حساسیت به انسولین فعالیت ورزشی است؛ فعالیت ورزشی همچنین در افراد سالم و افراد مبتلا به دیابت نوع2 باعث افزایش حساسیت به انسولین می شود، حتی نتایج برخی از مطالعات گزارش کرده اند که فعالیت ورزشی بدون کاهش در وزن بدن ممکن است موجب بهبود حساسیت به انسولین گردد. علاوه بر این، نتایج نشان داده اند که حساسیت به انسولین در افراد مسن کمتر از افراد جوان در هنگام فعالیت ورزشی بهبود پیدا می کند.
انجام تمرینات ورزشی مختلف )تمرینات هوازی، مقاومتی و ترکیبی( در صورت رعایت اصول انجام تمرینات در بهبود حساسیت به انسولین مؤثر است؛ اما انجام تمرینات ترکیبی به مراتب از انجام هر کدام از تمرینات به تنهایی در بهبود حساسیت به انسولین مناسب تر است؛ اما باید به این نکته توجه کرد که انجام هرگونه تمرینات ورزشی برای بیماران خاص، از قبیل دیابت نوع 2 ، پرفشاری خون و... زیرنظر متخصص در حیطه تمرینات ورزشی صورت گیرد تا متغیرهای اصلی تمرین نظیر شدت، مدت، تکرار جلسات و... کنترل گردد که عدم رعایت این نکته باعث می شود تمرینات ورزشی نه تنها نتیجه مثبت نداشته باشند، بلکه موجب آسیب دیدن و شدید شدن روند بیماری خواهد شد.
