ارتباط پروتئین دریافتی و منابع غذایی آن با پیش دیابت در زنان

   پيش ديابت يک مرحله بينابيني است که در آن قند  فرد بالاتر از ميزان طبيعی است اما هنوز به مرحله ي تشخيصي ديابت نرسيده است. پيش ديابت فرد را در معرض خطر بيماری هاي مزمن؛ به خصوص ديابت نوع2 و بيماری هاي قلبي عروقي، قرار ميدهد. تشخيص ديابت در مراحل اوليه، به جهت بررسي مراحل قبل از بروز ديابت و شناسايي عوامل موثر بر آن، داراي اهمیت خاصي خواهد بود.

   اصلاح شيوه ي زندگي در دوره ي ابتلا به پيش ديابت، به منظرور پيشگيري يا به تاخير انداختن بروز ديابت نوع2 ، مهم مي باشد. يکي از مهمترين اجزاي شيوه زندگي، عملکرد تغذيه اي است که نوع ناسالم آن مي تواند سهم عمده اي در ابتلا به اين بيماری داشته باشد. تحقيقات بر روي برنامه هاي پيشگيري از ديابت نوع2  نشان داده است که مصرف درشت مغذي ها(درشت مغذی ها مواد مغذی هستند که باید در اندازه های بالا مصرف شوند تا انرژی مورد نیاز بدن برای تثبیت عملکردهای بدن و توانایی انجام کارهای روزانه را مهیا کند. سه نوع درشت مغذی وجود دارد: کربوهیدرات ها، پروتئین ها و چربی ها) که مي تواند بر متابوليسم چربي و گلوکز اثر گذار باشد و از اين طريق ، موجب افزايش مقاومت به انسولين شود. همچنين (درشت مغذي ها ) از جمله چربي ها در تغييرات ميزان مقاومت انسولين مو ثر بوده و چربي هاي غير اشبا ممکن است در بهبود وضعیت پيام هاي گيرنده انسولين مو ثر باشند. در بسياري از افراد سالم، رعايت رژيم غذايي صحيح و ميزان فعاليت بدني ميتواند در کنترل اين بيماري جلوگيري از ابتلا به مراحل پيشرفته تر ديابت نقش داشته باشد. بعلاوه، توده بدني ((BMI عامل مهمی براي پيشرفت از حالت سالم به حالت پيش ديابت است. لذا کنترل وزن در محدوده طبیعي براي پيشگيري از بروز حالت پيش ديابت و در نهايت ابتلا به ديابت، ضروري به نظر ميرسد.

 

منبع:

ارتباط پروتئین دریافتی و منابع غذایی آن با پیش دیابت در زنان بزرگسال تهرانی: مجتبی فلاح کذابی، مجله ی غدد برون ریز و متابولیسم ایران، دانشگاه علوم خدمات بهداشتی_درمانی شهید بهشتی، دوره ی بیست و سوم، شماره ی 5، آذر_دی 1400

نظرات