دانستني هايي از درمان ريشه و پالپ دندان در ديابت مليتوس

پالپ دندان بافتي محدود و فاقد جريان خون جانبي است، بنابراين نقايص ايمني با بالارفتن ريسك عفونت در آن همراه است. در كنار آن، ديابت به عنوان عامل مهمي در بروز پريودنتيت اپيكالي مزمن مطرح مي باشد. در بيماران مبتلا به ديابت، سايز ضايعات استئوليتيك بزرگتر بوده و پروگنوز كلي درمان ريشه در مقايسه با افراد سالم ضعيف تر است و نيز بيماران ديابتي عوارض پس از درمان بيشتري را به دنبال درمان ريشه يك دندان عفوني علامت دار تجربه مي كنند.

هم چنين ثابت شده است كه باكتري هاي موجود در ريشه دندان هاي بيماران ديابتي در مقايسه با افراد سالم به ميزان بيشتري موجب بروز نكروز پالپي مي گردد و نيز ميزان باكتري هاي بي هوازي ريشه دندان هاي عفوني ديابتي ها بيشتر از افراد سالم است. هم چنين عنوان شده است كه سنگ هاي پالپي آمورف در بيماران ديابتي نسبت به افراد سالم شيوع بيشتري دارد كه دليل آن وقوع هايپرگليسمي است كه باعث افزايش ميزان استئوپنتين مي شود. استئوپنتين عامل مهمي در تشكيل سنگ هاي پالپي و كلسيفيكاسيون داخل پالپي است.

 

منبع: دانستني هايي از درمان ريشه و پالپ دندان در ديابت مليتوس، مهديه زرآبادي پور ، مهسا اصفهاني، 22-24 مردادماه 1393

نظرات