عوارض عضلاني - اسكلتي اندام فوقاني در بیماران مبتلا به ديابت نوع2
عوارض عضلاني - اسكلتي اندام فوقاني در بیماران مبتلا به ديابت نوع2
با افزايش شیوع بیماری مزمن و ناتوان كننده ديابت، قطعاً با عوارض بیشتری از اين بیماری رو به رو خواهیم شد. اختلالات عضلاني- اسكلتي، اغلب در بیماران ديابتي مورد غفلت قرار مي گیرند، اين عوارض مي توانند منجر به درد، موربیديتي و ناتواني قابل توجهي شوند.
در مقابل عوارض ماكروواسكولار و میكروواسكولار دیابت كه تهديدكننده حیات هستند، اختلالات عضلاني –اسكلتي ديابت موربیديتي قابل توجهي دارند. كیفیت زندگي بیماران با تشخیص زودرس اين عوارض مي تواند بهتر شود.
انواع خاصي از بیماری های عضلاني - اسكلتي از جمله اختلالات دست و شانه در بیماران مبتلا به ديابت به صورت شايع تر نسبت به جمعیت كلي رخ مي دهد. اين عوارض مي تواند منجر به ناتواني و كاهش عملكرد مبتلايان به اين بیماری شود. افزايش گلیكوزيلشن فیبريل كلاژن ناشي از هیپرگلیسمي طول كشیده، كلاژن را نسبت به كلاژناز مقاوم مي كند.سختی مفاصل در ديابت به نظر مي رسد به علت رسوب كلاژن غیرطبیعي در بافت همبند اطراف مفاصل و گلیكوزيلشن آنزيماتیک و غیرآنزيماتیک كلاژن باشد . انسولین اضافي و فاكتور رشد انسولیني، كلسیفیكاسیون مناطقي را كه در معرض افزايش استرس مكانیكي هستند تحريک مي كنند. مطالعات اخیر شیوع اختلالات عضلاني و اسكلتي در بیماران ديابتي را حدود 30% گزارش كرده است.اين عوارض با سن بالاتر، طول مدت بیماری و وجود عارضه عروقي رتینوپاتي ارتباط دارند.
تشخیص و درمان عوارض عضلاني و اسكلتي ديابت كمتر از ساير عوارض مورد توجه قرار مي گیرد. بسیاری از بیماران از ارتباط عوارض عضلاني - اسكلتي با ابتلا به ديابت بي اطلاع هستند و در مورد شكايات مفصلي با پزشک ديابت خود مشورت نمي كنند. عوارض عضلاني – اسكلتي ديابت شامل سندرم دست خشک كه به صورت خشكي و كاهش دامنه حركت مفاصل كوچک دست بروز مي كند، جمع شدن فاسیای كف دست، سندرم كانا كارپ، سندرم شانه منجمد و انگشت ماشه ای مي باشد. از نظر علائم بالیني برخي از عوارض مفصلي ديابت بخصوص مشكلات دست مشابه برخي از بیماری های روماتیسمي مثل اسكلرودرمي يا آرتريت روماتوئید مي باشند و حتي اين امر ممكن است منجر به تجويز درمان های نا بجا در بیماران ديابتي شود.
عوارض عضلاني اسكلتي در زمره عوارض فراموش شده ديابت است كه توجه كافي به آن نمي شود بیماران ديابتي و پزشكان مرتبط نیاز به آموزش و توجه بیشتری به اين عوارض ناتوان كننده ديابت دارند، چرا كه با درمان به موقع اين عوارض مي توان از ناتواني های مزمن پیشگیری كرد. سن بالاتر، طول مدت بیشتر ابتلا و وجود رتینوپاتي فاكتورهای موثر در بروز عوارض عضلاني اسكلتي ديابت هستند.
منبع :
مژده ذبیحی یگانه و همکاران : فراواني عوارض عضلاني - اسكلتي اندام فوقاني در 811 بیمار مبتلا به ديابت نوع مراجعه كننده به كلینیک ديابت بیمارستان فیروزگر سال 1390 ، مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل، دوره شانزدهم/ شماره1/ دی 1392
