موانع حمایتی و سازگاری زندگی با دیابت و عوامل موثر بر آن ها در بیماران دیابتی نوع 2 (قسمت اول)
ابعاد روانی و رفتاری از موارد مهم زندگی با دیابت محسوب می شود.عواطف نقش بسیارمهمی در بیماری دیابت ایفا می کند. زمانی که یک فرد سالم به دیابت نوع2 مبتلا می شود،طیف وسیعی از عکس العمل های عاطفی در او ایجاد می گردد.این عکس العمل های عاطفی موجب فرایند تطابق می شود،حتی افراد دیابتی که با بیماری خود وفق یافته اند،تجاربی از تغییر حالت فیزیکی و روانی اجتماعی داشته اند که این امر تعادل و توانایی سازگاری با دیابت را خدشه دار می کند.
تاثیر متقابل دیابت و عواطف بسیار پیچیده است.عواطف نه تنها باعث کنترل نامطلوب متابولیک دیابت می شود بلکه عوارض متعاقب دیابت،خود باعث عواطف منفی می گردد، اما این عواطف در پنهان موجب ناتوانی فرد در کنترل متابولیک و در نهایت نقص در مدیریت بیماری دیابت می گردد. طیف این عواطف منفی و سازگاری دیابت با مشکلات بسیار گسترده است.استرس،سازگاری و تطابق با بیماری برای بیماران دیابتی فرایندی پیچیده محسوب می شود.استرس می تواند جزیی از زندگی روزمره فرد مبتلا باشد و عوامل استرس زای فراوانی در زندگی آن ها وجود دارد.این عوامل استرس زا مربوط به ماهیت بیماری،فعالیت های معمول روزمره زندگی و تجربه مشکلات عمده و مهم در زندگی می باشد.افراد دیابتی به دلیل تاثیرات و عوارض بیماری بر جسم خود بسیار استرس دارند.
سازگاری یک چالش است و به خصوصیات فردی که هر شخص برای مدیریت روانی-اجتماعی برای بهبود در زندگی خود به کار می گیرد، اطلاق می شود.سازگاری در بیماران دیابتی به دلیل برآورده کردن نیازهای اساسی و مداوم،امری رایج و مرسوم است.تبعیت از رژیم های مراقبتی در بیماری دیابت به صورت تمام وقت می باشد و در تمام جنبه های زندگی فرد مانند زندگی اجتماعی و خانوادگی، تفریح و سرگرمی و شغل فرد تاثیر می گذارد.برای زندگی با دیابت به کارگیری استراتژی های حل مساله ضروری است...ادامه دارد
منبع:
فرشته مجلسی و همکاران: بررسی موانع حمایتی و سازگاری زندگی با دیابت و عوامل موثر بر آن ها در بیماران دیابتی نوع 2مراجعه کننده به بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی تهران،مجله تحقیقات نظام سلامت/سال هشتم/شمارهششم/بهمن و اسفند 1391
