ورزش و ديابت نوع 1
ورزش و ديابت نوع 1
انجام ورزش هاي منظم و مداوم بر اي بيماران مبتلا به ديابت نوع1 بسيار مفيد است.اما اين بيماران بايد با توجه به زمان مصرف وعده هاي غذايي وتزريق انسولين بهترين زمان ممكن را جهت ورزش كردن انتخاب كنند. چرا كه ورزش كردن مي تواند باعث افت قند خون هنگام ورزش و هم چنين پس از پايان حركات ورزشي شود. بنابراين براي تأثير مطلوب ورزش براي سلامت اين دسته از بيماران و جلوگيري از افت قندخون احتمالي آن ها موارد زير پيشنهاد ميشود:
كنترل قندخون با دستگاه گلوكومتر قبل، حين و بعد از ورزش به اين ترتيب فرد مبتلا به ديابت نوع 1قادر خواهد بود كه با كمك پزشك خودميزان مصرف كربوهيدرات و انسولين تزريقي را تعيين كند.معمولاً پيشنهاد مي شود در صورتي كه قندخون كمتر از 100 ميلي گرم بود، بايد15 تا 30گرم كربوهيدرات مصرف شود .
براي مثال يك عدد سيب متوسط يانصف موز ، معادل 15 گرم كربوهيدرات محسوب مي شوند در صورتي كه قندخون بيش از 250 ميلي گرم در دسي ليتر باشد بهتر است هيچ گونه حركت ورزشي انجام نشود ورزش باعث افزايش جذب انسولين از اندام شده و در نتيجه نوسانات قندخون تشديد مي شود . به همين منظور توصيه مي شود عمده حركات ورزشي توسط اندام هايي كه انسولين در آنها تزريق نشده است، انجام شود.
