چشم و دیابت
بیماری چشم دیابتیک به گروهی از مشکلات چشمی اطلاق می شود که بیماران مبتلا به دیابت به عنوان جزئی از عوارض دیابت دچار آن می شوند. از این عوارض می توان به موارد زیر اشاره کرد:
٭ رتینوپاتی(تغییرات عروق خونی شبکیه)
٭ کاتاراکت(آب مروارید)
٭ گلوکوم(آب سیاه)
رتینوپاتی مسئول ۲٨٪ کوری و ۵۰٪ مشکلات چشمی شدید در افراد دیابتی بالاتر از ۵۰ سال میباشد. میزان شیوع عوارض با مدت زمان ابتلا به بیماری، سن بیمار، میزان کنترل قندخون و ژنتیک افراد رابطه مستقیم دارد. در مراحل ابتدایی درگیری چشم در دیابت، هیچ علامت خاصی وجود ندارد و کاهش دید جز علائمی است که در مراحل پیشرفته بیماری دیده میشود. به همین علت لازم است معاینات منظم توسط چشم پزشک صورت بگیرد، زیرا تشخیص به موقع و درمان سریع می تواند از پیشرفت ضایعات جلوگیری کرده و بینایی بیمار را حفظ کند. انجمن دیابت آمریکا(ADA) جهت پیشگیری و کنترل عوارض چشمی دیابت توصیه های زیر را ارائه می دهد:
٭ افراد مبتلا به "دیابت نوع یک" پنج سال پس از تشخیص بیماری قند و پس از آن به صورت مراجعات سالیانه
٭ افراد مبتلا به "دیابت نوع دو" در ابتدای تشخیص بیماری قند و پس از آن به صورت مراجعات سالیانه
٭ در صورتی که در مراجعات سالیانه رتینوپاتی وجود نداشته باشد معاینه در فواصل یک الی دو سال هم قابل قبول است.
٭ در صورت وجود عوارض پیشرونده مراجعات بیشتر طبق نظر پزشک معالج لازم است.
مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
