کنترل عواطف با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در بیماران دیابتی(قسمت اول)
یکی از گام های موثر در مراقبت از خود در بیماران، توانایی کنترل و مدیریت عواطف است. در واقع مدیریت و کنترل عواطف موجب می شود افراد، عواطف خود را در موقعیت مناسب و به شیوه مناسب بروز دهند و با مدیریت هیجانات مختلف، واقع بین، نیک اندیش و درست کردار شوند و افرادی مفید و کارآمد در پیشرفت جامعه به شمارآیند.
از جمله رویکردهای جدید و موثر در درمان مشکلات و اختلالات مختلف، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می باشد
1-پذیرش یا تمایل به تجربه درد یا دیگر رویدادهای آشفته کننده بدون اقدام به مهار آنها
2-عمل مبتنی بر ارزش یا تعهد توآم با تمایل به عمل به عنوان اهداف معنی دار شخصی پیش از حذف تجارب ناخواسته، هدف اصلی این نوع درمان ایجاد انعطاف پذیری روانی است، یعنی ایجاد توانایی انتخاب عملی در بین گزینه های مختلف که متناسب تر باشد، نه اینکه عملی صرفا جهت اجتناب از افکار، احساسات، خاطره ها یا تمایلات آشفته ساز انجام یا در حقیقت به فرد تحمیل شود.
در این درمان ابتدا سعی می شود پذیرش روانی فرد در مورد تجارب ذهنی(افکار و احساسات) افزایش یابد و متقابلا اعمال کنترلی ناموثر کاهش یابد. به بیمار آموخته می شود که هر گونه عملی جهت اجتناب یا کنترل این تجارب ذهنی ناخواسته بی اثر است یا اثر معکوس دارد و موجب تشدید آنها می شود و باید (این تجارب را بدون هیچ گونه واکنش درونی و بیرونی جهت حذف آنها) به طور کامل پذیرفت.
منبع:
برگرفته شده از مقاله کاربرد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت کنترل عواطف در بیماران دیابتی نوع
منیره محزونی، مهرداد مظاهری، مرتضی نیکوفر
فصلنامه علمی پژوهشی پرستاری دیابت زابل سال7، شماره3، تابستان 98 صفحات، 886-877
